W kwietniu po spotkaniu z rodzicami dzieci mającymi przystąpić do pierwszej Komunii św. wszyscy rozchodzili się w minorowych nastrojach. Chodziło przede wszystkim o bezpieczeństwo. Brak możliwości spotkania, szkoły zamknięte, a korona wirus stanowił wielkie zagrożenie. Postanowiliśmy wspólnie, że najbezpieczniej będzie przełożyć uroczystość na początek jesieni. Ale sytuacja na tyle się zmieniła, że realna stała się możliwość przeprowadzenia Pierwszej Komunii św. w dwóch grupach. Wyjątkowo wybraliśmy sobotę, aby uniknąć możliwości zgromadzenia się w świątyni większej ilości dzieci. Konieczność zachowania dystansu i maseczki na twarzach, oto sceneria uroczystości, którą zapamiętamy na długo. 04 lipca godzina 11.00. 33 dziewczynek i chłopców w pięknych strojach weszło do kościoła. Scenariusz uroczystości, był taki sam jak tydzień temu. Współcelebransem z księdzem proboszczem był ks. kanonik dr Tomasz Garwoliński, ponieważ wśród dzieci był jego bratanek. W homilii ks. proboszcz nawiązał do fragmentu Ewangelii według Świętego Jana „Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki”. Następnie dzieci usłyszały historię życia Bł. Imeldy Lambertini, żyjącej w Bolonii w latach 1320 – 32. Ta niespełna 12 letnia dziewczynka jest patronką dzieci przyjmujących Pierwszą Komunię świętą. W darach ołtarza dzieci przyniosły trzy białe ornaty, a ks. proboszcz zaprezentował dar od wszystkich dzieci – mosiężną podstawę pod monstrancję. Podobnie, jak tydzień temu dzieci otrzymały Eulogie i z kolorowymi balonikami wyszły na zewnątrz kościoła, aby je wypuścić w niebo z prośbami do Boga. Pogoda nas nie zawiodła. Piękne słońce i lekki powiew wiatru. To była chyba nagroda z niebios dla dzieci, za to, że z wielką determinacją dążyli wraz z rodzicami, do tego, aby przygotować się i mimo wszystko przeżyć Pierwszą Komunię świętą jak najszybciej.