INTERPRETACJA GROBU PAŃSKIEGO
Przez Krzyż dokonuje się rozświetlenie, idziemy ku nowemu życiu. Przechodzimy z mroku każdego Wielkiego Piątku ku jasności Wielkiej Nocy. Ta granica w „naszym” Grobie Pańskim została podkreślona horyzontalną linią światła – z fioletu cierpienia po światło poranka Zmartwychwstania. Wielkanoc to ponowne odkrycie w nas mocy Ducha Świętego, który daje radość i usuwa kamień obojętności i zagubienia. Dlatego odnów się, oczyść swoje serce. Usuń każdą pleśń obojętności i grzechu. Zapomnij wszystko, co było nieudane i złe w twoim życiu i zacznij od nowa. Powstań! Ku światłu! Powstań z martwych. Skoro Bóg wiosną budzi przyrodę z zimowego snu, to tym bardziej z Tobą chce podziwiać jej osobliwą delikatność i piękno. To nie marzenie aby stać się innym, mieć inne myśli, nową wrażliwość, nowe serce. Jeżeli wierzysz w cud, który staje się na twoich oczach każdego dnia, gdy chleb staje się Ciałem – Pokarmem – to cóż może ograniczyć Zmartwychwstałego, abyś poczuł wiosnę w swojej duszy. Wstań, więc z nocy twojej bezsiły i z nocy twojego zmęczenia do nowego poranka pełnego słońca, ptaków, zieleni i kwiatów. Obudź się z zimowego snu swojej bezradnej egzystencji do nowej wiosny pełnej światła i nowych natchnień. Skoro krzyż stał się drzewem życia, a symbolem w naszym Grobie Pańskim jest ta kwitnąca gałązka wyrastająca z pionowej belki, to znaczy, że wszystko co najpiękniejsze jest wciąż przed Tobą. Jeżeli Bóg w każdym zielonym listku drzewa wpisał zmartwychwstanie, to o wiele bardziej w twoje serce. Nad twoim porankiem zmartwychwstania wita cię tęcza ponowionego przymierza miłości. Bóg jest zawsze z Tobą – nie lękaj się! W Mocy Ducha Świętego wszystko zrozumiesz, a serca będzie za mało… GALERIA